Rozważania nad istotą pracy ludzkiej część pierwsza

PO dwóch tygodniach , niestety już wiem że to raczej nie dla mnie. Czuję się głupio przed sobą, Jak ktoś kto się dał wyChujać. Ale zacisnę zęby i jadę dalej. Codziennie w sumie jest latwiej, zdobywam drgocenne doświadczenie. Znowu pracuję prawie charytatywnie. Pracuję, mało odpoczywam więc wszystko przelatuje jak meteoryt powierzchownie, szybko, z rozpędu.
Wesele się udało, nadchodzi czas mrozu...